فیزیکی آ
«کریس هدفیلد» فرمانده فعلی ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) در جدیدترین فیلم ارسالی به زمین، چالش فضانوردان در چلاندن یک پارچه خیس در شرایط بی وزنی را به تصویر کشیده است. به گزارش تازه های نجومی به نقل از ایسنا فضانورد کانادایی در ادامه سلسله گزارش های ارسالی از فضا با هدف نمایش دشواری‌های انجام کارهای روزمره در شرایط بی وزنی، نحوه چلاندن یک پارچه مرطوب را نشان می دهد. «هدفیلد» در این فیلم جدید با کمک محفظه مخصوص آب، یک حوله را خیس کرده و تلاش می کند تا آن را بچلاند. هنگام چلاندن یک پارچه مرطوب روی زمین، آب براحتی به پایین سرازیر می شود، اما در شرایط بی وزنی قطرات آب روی سطح پارچه و دست جمع شده و فرو نمی ریزند. در این شرایط قطرات مانند یک دستکش ساخته شده از مولکول های آب، سطح دستان «هدفیلد» را می پوشانند. تهیه لقمه فضایی، گرفتن ناخن، شستن دست، مسواک زدن و اشک ریختن از جمله گزارش های تصویری است که توسط فرمانده ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) به زمین مخابره شده اند. تیمی از محققان نخستین سیاه‌چاله‌هایی را در خوشه ستارهای کروی واقع در کهشکان راه شیری یافته‌اند که تئوری‌های 40 ساله مبنی بر عدم احتمال وجود آنها را زیر سوال می‌برد. به گزارش تازه های نجومی به نقل از ایسنا «تیم ماکارون» از دانشگاه تگزاس و تیم علمی‌اش وجود این سیاهچالهها را با استفاده از آرایه‌ای از تلسکوپ‌های رادیویی شناسایی کرده‌اند. آنها از این سامانه برای گیراندازی نوع خاصی از فرکانس رادیویی منتشرشده توسط این سیاهچالهها به هنگام بلعیدن ستاره مجاورشان استفاده کردند. خوشه ستارهای کروی، گروهبندی‌های بزرگی از ستارگان هستند که تصور می‌شود، حاوی قدیمی‌ترین ستارگان جهان باشند. در فاصله خورشید با نزدیک‌ترین همسایه‌اش به نام Proxima Centauri، این خوشه ستارهای کروی دارای یک تا 10 میلیون ستاره است. این ستارگان می‌توانند در چنین محیطی با یکدیگر تصادم داشته باشند و بر اساس نظریه‌های قدیمی، تصور می‌شود که تعامل ستارگان هر نوع سیاهچاله شکل‌گرفته را از خوشه بیرون می‌اندازد. بر اساس تئوری پیشین، ستارگان سیاهچالهها را گاهگاهی بیرون می‌اندازند و تعدادی از سیاهچالهها نیز دارای انرژی کافی برای فرار از خوشه هستند و به تدریج تمامی آنها خوشه را ترک می‌گویند. به گفته دانشمندان حاضر در مطالعه جدید، سیاهچالهها شاید هنوز هم از خوشه ستارهای بیرون انداخته شوند، اما سرعت این فرایند در مقایسه با سرعت تصورشده، آهسته‌تر است. در سال 2007، ماکارون نخستین کشف دال بر وجود سیاهچاله‌ای را در یک خوشه ستارهای کروی واقع در کهکشان همسایه NGC4472 صورت داد. اما به جای استفاده از امواج رادیویی، ماکارون این کشف را با مشاهده انتشار اشعه ایکس از گازی انجام داد که به درون سیاهچاله سقوط می‌کرد و تا چند میلیون درجه نیز گرم می‌شد. وی مدعی است کشف این سیاهچالهها در کهکشان‌های دیگر علی‌رغم فاصله زیاد آنها از زمین، آسان‌تر از شناسایی‌شان در کهشکان راه شیری است. در تحقیق جدید وی و تیمش دو نمونه از خوشه ستارهای کروی را در کهشکان راه شیری یافتند که میزبان سیاهچالهها هستند. آنها این کشف را با انتشارات رادیویی و با استفاده از «آرایه خیلی بزرگ» تلسکوپ‌های رادیویی در نیومکزیکو صورت دادند. زمانی که سیاهچاله‌ای ستارهای را می‌بلعد، جت‌های ماده بیرون می‌ریزد و بسیاری از ماده به درون سیاهچاله سقوط می‌کند، اما مقداری از آن در یک جت به بیرون از آن ریخته می‌شود. به منظور مشاهده جت ماده، دانشمندان به دنبال انتشار رادیویی بودند و انتشارات رادیویی اندکی را یافتند که از این خوشه ستارهای کروی بیرون می‌آید. ماکارون مدعی است مشاهده سیاهچالهها در خوشه ستارهای کروی می‌تواند شیوه نزدیک‌شدن آنها به یکدیگر به اندازه کافی و با هدف ادغام‌شدن برای تشکیل سیاهچاله‌های بزرگ‌تر را ارائه دهد. این ادغام‌ها می‌توانند امواج گرانشی تولید کنند. تلاش برای یافتن امواج گرانشی یکی از بزرگترین مشکلات حال حاضر در فیزیک است، زیرا مستدل‌ترین آزمایش دال بر صحت یا عدم صحت نظریه نسبیت انیشتین خواهد بود. جزئیات این مطالعه در The Astrophysical Journal منتشر شد. جایزه نوبل فیزیک 2013 برای اولین بار آزمایشی مبتنی بر سرن طراحی شده تا چگونگی برهم کنش پادماده با گرانش را دقیقا بررسی کند. بر طبق نظریه های معمول، خواص گرانشی پادماده ها باید تقلیدی از خواص گرانشی ماده باشد. اگر آزمایش ها اختلافی از این خواص را نشان دهند باید در انتظار فیزیک جدیدی باشیم. تا کنون کسی نتوانسته است چگونگی برهم کنش پاد ماده را آزمایش کند اما آزمایش آلفا (ALPHA) چنین قصدی دارد. «این به نوعی تصادف بود» این را ژول فاجانز، عضو آلفا و استاد دانشگاه کالیفرنیا می گوید. او همچنین اضافه می کند: «ما قصد نداشتیم گرانش را بررسی کنیم اما بعد پی بردیم داده ای که از پادهیدروژن های به دام افتاده جمع کرده ایم نسبت به گرانش حساس است». با اینکه حساسیت آزمایش فعلی به اندازه کافی بالا نبوده تا اثر بی ابهامی را ببیند اما این اولین قدم برای مطالعات دقیق تر است.
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
